Trasy widokowe w Tylicz i okolice
Proponowane trasy widokowe w Tyliczu i okolicy
Krynica-Tylicz jest jednym z najbardziej znanych polskich uzdrowisk. Leży na obszarze, który zwyczajowo bywa określany mianem Beskidu Krynickiego, stanowiącego wschodnią część Beskidu Sądeckiego. To pasmo górskie usiane jest gęstą siecią pieszych, górskich szlaków turystycznych. Folder, który oddajemy w Państwa ręce prezentuje kilka najpopularniejszych i najładniejszych widokowo tras pieszych po Beskidzie Krynickim.
Najpopularniejsze trasy pieszych wycieczek górskich wokół Tylicza i Krynicy-Zdroju
Wycieczka na Górę Parkową ok. 1godz. 15min.
Spacer najlepiej rozpocząć przy pomniku Adama Mickiewicza na deptaku. Na lewo od niego znajdują się schody, które podprowadzają nas pod urokliwy, drewniany kościółek z 1864 roku. Dalej podążamy wygodnym chodnikiem do Czaplego Stawu, powstałego wbwyniku osuwiska ziemi. Ozdobą stawu jest pływające po nim ptactwo. Nieco wyżej na tzw. „Łętówce” znajduje się słynąca łaskami figura Matki Bożej Królowej Krynickich Zdrojów, wykonana w 1864 roku według projektu Artura Grottgera. Kilkadziesiąt metrów dalej rozciąga się Polana Michasiowa – popularne miejsce odpoczynku kuracjuszy.
Na obrzeżu polany tryska źródło zwane „Bocianówką”. W tym miejscu kończy się wygodny chodnik, a dalsza ścieżka jest kamienista a miejscami nieco bardziej stromym podejściem podprowadza nas już do samego szczytu Góry Parkowej (741 m n.p.m.). Tu znajduje się punkt widokowy, górna stacja kolejki linowo-terenowej, rajskie ślizgawki oraz restauracja „Babci Maliny”. Z Góry Parkowej do Krynicy sprowadzają nas dwa znakowane szlaki turystyczne PTTK: żółty i niebieski. Na całej trasie zejścia szlaki te biegną razem. Schodzimy zakosami dość gęstym, mieszanym lasem. Następnie mijamy wieże odwiertów „Zuber 1” i „Zuber 2”. Dalej kierujemy się w prawo przechodząc obok kamienia i tablicy poświęconej pamięci śp. Leona Stasickiego, zamordowanego nieopodal stąd w grudniu 1944 roku.
Tu skręcając w prawo po kilkudziesięciu metrach zejścia dochodzimy do tzw. „Ławeczki Kraszewskiego”, która upamiętnia wizytę w Krynicy tego sławnego pisarza. Stąd widać już ulicę Ebersa doprowadzającą nas z powrotem do centrum uzdrowiska.
Wycieczka na Górę Krzyżową ok. 2godz. 30 min.
Startujemy obok Kościoła Zdrojowego pw. Wniebowzięcia NMP w Krynicy. Wchodzimy na szlak zielony. Przez ok. 400 metrów podążamy wzdłuż ulicy Piłsudskiego, a następnie skręcamy w lewo w ulicę Dąbrowskiego. Po dojściu do placu targowego skręcamy znowu w lewo, tym razem
w ulicę Zieloną. Ulica Zielona początkowo łagodnie, później nieco stromiej doprowadza nas do granicy lasu. W lesie pokonujemy dystans niespełna 1,5 km by dojść do Przełęczy Krzyżowej – niewielkiej polanki, na której nasz szlak zielony krzyżuje się ze szlakiem żółtym i niebieskim. Tu ze ze szlaku zielonego należy przejść na szlak żółty wwkierunku Góry Krzyżowej (właściwy kierunek pokazuje drogowskaz na polanie). Na pierwszym odcinku szlak żółty biegnie wąską ścieżką nieco stromiej pod górę, by następnie wejść na szerszą i dużo łagodniejszą leśną drogę. Po kilku minutach marszu skręcamy w lewo i osiągamy wierzchołek Góry Krzyżowej (812 m n.p.m.). Tam znajdują się ławeczki i metalowy krzyż. Od niego pochodzi obecna nazwa Góry Krzyżowej nazywanej w przeszłości Urdym Wierchem lub Hardym Szczytem.
Pierwszy krzyż w tym miejscu został ustawiony już w 1857 roku, a jego fundatorami byli goście kąpielowi Krynicy, wdzięczni za uratowanie uzdrowiska przed likwidacją przez ówczesne władze zaboru austriackiego. Dalszą wędrówkę kontynuujemy szlakiem żółtym, początkowo nieco bardziej stromym a od momentu połączenia się ze szlakiem niebieskim już dużo łagodniejszym. Uważać należy przy schodzeniu już do samej Krynicy, gdyż ostatni fragment szlaku żółtego (wąska ścieżka między ogródkami działkowymi) opada dość spadziście i jest śliska (szczególnie po opadach deszczu). Szlak żółty doprowadza nas do ulicy Kościuszki w Krynicy.
Wycieczka na Huzary ok.3 godz. 30 min.
Wycieczkę rozpoczynamy od Kościoła Zdrojowego pw. Wniebowzięcia NMP w Krynicy. Tu wchodzimy na szlak zielony i czerwony (oba kolory idą równolegle) i przez ok. 1,5 km podążamy ulicą Kazimierza Pułaskiego, by obok ośrodka „Huzar” skręcić z niej w lewo, wchodząc do lasu. Pierwszy odcinek ścieżki w lesie o długości niecałych 50 metrów jest dość stromy, dalej jest już znacznie łagodniej. Dalsza droga to ok. 45-minutowy marsz lasem mieszanym, dość gęstym, bez żadnych walorów widokowych. W odległości ok. 600 metrów przed szczytem Huzarów do naszej ścieżki dochodzi szlak żółty.
Na tym węźle szlaków skręcamy w prawo i od tego momentu podążamy już trzema szlakami: zielonym, czerwonym i żółtym, idącymi razem w kierunku wierzchołka. Szczyt Huzarów (864 m n.p.m.), zwanych w przeszłości Czerteżem, zdobywamy po łącznie ok. 1 godz. i 15 minutach od startu. Współczesna nazwa góry – Huzary pochodzi najprawdopodobniej od legendarnej bitwy stoczonej w tej okolicy w XVIII stuleciu przez wojska konfederatów barskich z węgierskimi huzarami. Powrót do Krynicy jest możliwy na na dwa sposoby: albo szlakiem żółtym przez Górę Parkową (ok. 1,5 godz. marszu) albo szlakiem czarnym do kopca Kazimierza Pułaskiego (ok. 30 minut marszu; uwaga: szlak ten kończy się przy samym kopcu w odległości ok. 2,5 km od centrum Krynicy, do której sprowadza wyasfaltowana droga, dość niebezpieczna dla pieszych, bo bardzo kręta i z wąskimi poboczami).
Najładniejsze widokowo trasy turystyczne okolic Krynicy-Zdroju
Wycieczka na Jaworzynę Krynicką ok. 5 godz.
Wycieczkę rozpoczynamy w Dolinie Czarnego Potoku przy dolnej stacji kolejki gondolowej. Tu wchodzimy na szlak zielony, który kieruje nas na prawo od zabudowań kolejki i wchodzi do lasu. Biegnie on wschodnim zboczem Jaworzyny Krynickiej, porośniętym mieszanym lasem bukowo-jodłowym. Jest on dość stromy i wymaga od turysty dobrej kondycji fizycznej. Biegnąc w górę szlak zielony najpierw przecina drogę stokową tzw. „Kuszlikówkę”, a następnie doprowadza do zjazdowej trasy narciarskiej nr 1.
Tuż przed tą trasą szlak zielony łączy się ze szlakiem czerwonym i od tego momentu oba szlaki idące łącznie prowadzą nas do „Diabelskiego Kamienia” – kilkumetrowego głazu w kształcie grzyba, stanowiącego pomnik przyrody nieożywionej. Kilkadziesiąt metrów dalej oba szlaki znowu się rozdzielają – szlak czerwony skręca w lewo, a szlak zielony biegnie nartostradą na prawo. My idziemy szlakiem zielonym, który po ok. 200 metrach schodzi z nartostrady na prawo i w ciągu niespełna 30 minut doprowadza nas do Ośrodka Kultury Turystyki Górskiej i znajdującego się powyżej schroniska PTTK im. J. Piłsudskiego.
Od tych obiektów pozostaje już tylko ok. 20 minut do szczytu Jaworzyny Krynickiej. Trzymając się cały czas szlaku zielonego najpierw mijamy „goprówkę”, a następnie idąc krótko lasem iglastym dochodzimy do rozległej polany leżącej już na głównym grzbiecie Pasma Jaworzyny. Stąd już tylko ostry skręt w lewo i przemierzamy dystans ostatnich kilkuset metrów dochodząc do szczytu Jaworzyny Krynickiej (1114 m n.p.m.). Na szczycie rozległa panorama widokowa m.in. na Tatry, Beskid Niski, Góry Czerhowskie, Góry Lewockie i Pasmo Radziejowej Beskidu Sądeckiego. Warianty zejścia z Jaworzyny Krynickiej są różne: szlak czerwony do Krynicy lub szlak zielony do Muszyny (oba wymagają po ok. 3 godz. marszu).
Wycieczka do „Bacówki nad Wierchomlą” ok.4 godz. 30 min.
Startujemy z miejscowości Szczawnik obok tzw. Centrum Informacji Wizualnej. Trzymamy się żółtego szlaku turystycznego PTTK. Najpierw skręcamy w boczną drogę w kierunku zachodnim, przechodzimy obok cmentarza i dochodzimy do kapliczki stojącej przy grzbiecie oddzielającym dwa potoki: Milicki i iSzczawnik. Od kapliczki, wzdłuż grzbietu, prowadzi nas kamienista droga wijąca się najpierw wśród pól, a później wprowadzająca nas do lasu. Leśną ścieżką, miejscami łagodniejszą, a miejscami nieco bardziej stromszą, dochodzimy najpierw do rozległej łąki z wyciągiem narciarskim, a dalej do kapliczki pod Jaworzynką. Przy kapliczce widzimy słup informacyjny z kierunkowskazami PTTK.
W tym miejscu ze szlaku żółtego przechodzimy na szlak niebieski w kierunku Runka i Krynicy. Przez kilkadziesiąt minut idziemy odkrytym, bezleśnym grzbietem ze wspaniałymi widokami na oba pasma Beskidu Sądeckiego: Pasmo Radziejowej (po stronie lewej) oraz Pasmo Jaworzyny Krynickiej (na prawo i w przodzie). Po drodze mijamy górną stację kolejki krzesełkowej z Wierchomli Małej. Wreszcie dochodzimy do schroniska PTTK „Bacówka nad Wierchomlą”.
Stąd już oprócz wspomnianych wcześniej pasm górskich otwiera się także okazały widok na Tatry. Po odpoczynku w schronisku przemierzamy krótko łąkę i wchodzimy na leśną drogę dojazdową do schroniska biegnącą w kierunku południowo-wschodnim. Przechodzimy przez niewielki mostek na potoku Szczawnik i dochodzimy do poprzecznej drogi. Tutaj skręcamy w prawo na południe i cały czas idziemy wzdłuż płynącego poniżej potoku Szczawnik. Przemierzamy dość ciasną dolinę wcinającą się między Liskową i Szczobami, a Kotylniczym Wierchem. Po drodze mijamy rezerwat „Żebracze” i leśną wiatę, a dalej dolną stację wyciągu narciarskiego, dochodząc z powrotem do Szczawnika.
Wycieczka szlakiem granicznym z Muszynki ok. 3 godz. 30min.
Z Krynicy-Zdroju dojeżdżamy busem do wsi Muszynka. Wysiadamy na ostatnim przystanku i po pokonaniu kilkuset metrów wzdłuż asfaltowej szosy dochodzimy do granicy polsko-słowackiej. Na granicy skręcamy w lewo wchodząc na transgraniczny szlak turystyczny oznaczony kolorem czerwonym i symbolem E-3. Początkowo idziemy rzadkim lasem, a następnie wychodzimy na rozległe polany. Cały czas trzymamy się granicy polsko-słowackiej. Naszym oczom ukazuje się imponująca panorama w kierunku wschodnim (pasmo Busova w Beskidzie Niskim, w dole wsie: Petrova i Cigielka) oraz w kierunku południowym (Wysokie Bereście) i zachodnim (Jaworzyna Krynicka, wndali Tatry).
Aby zapewnić sobie lepsze widoki idziemy nie samym szlakiem biegnącym w lesie, lecz wydeptaną ścieżką wzdłuż ściany lasu. Po ponad godzinie marszu w dolinie po lewej stronie dostrzegamy niewielką miejscowość. To Tylicz z widocznymi stąd charakterystycznymi wieżami kościołów. W miejscu gdzie szlak czerwony ostro skręca w prawo i wchodzi do lasu opuszczamy szlak turystyczny i schodzimy łąkami na lewo, już bez szlaku, „na przełaj” do Tylicza, obierając sobie jako cel i jednocześnie punkt orientacyjny tylicki kościół. W Tyliczu, obok kościoła, na rynku znajduje się przystanek, z którego można wrócić do Krynicy (albo busem w ciągu około 20 minut albo szlakiem czarnym przez szczyt Huzarów w ciągu około 2 godzin marszu).
Chciałbyś zwiedzić NASZ piękny Tylicz zaparszamy gorąco. Tanie kwatery - pokoje juz od 20 zł